föstudagur, mars 28, 2003
fimmtudagur, mars 27, 2003
þriðjudagur, mars 25, 2003
Eva Ösp er pisst, ég á eiginlega von á hatursbréfi hvað úr hverju. Skil svo sem afhverju, það er glatað þegar fáir mæta í partýin manns.
Mætti samt ekki sjálf, var á öðru skralli, skröltandi við hækju. Fór ekki þaðan fyrr en uppúr eitt, þá voru allir farnir frá EvuÖ og á Nellýs, af öllum stöðum, Nellýs???. Var engan veginn í stuði til að hobba á hækju þangað niðreftir.
Vona að þið hafið skemmt ykkur vel...
Mætti samt ekki sjálf, var á öðru skralli, skröltandi við hækju. Fór ekki þaðan fyrr en uppúr eitt, þá voru allir farnir frá EvuÖ og á Nellýs, af öllum stöðum, Nellýs???. Var engan veginn í stuði til að hobba á hækju þangað niðreftir.
Vona að þið hafið skemmt ykkur vel...
föstudagur, mars 21, 2003
miðvikudagur, mars 19, 2003
þriðjudagur, mars 18, 2003
mánudagur, mars 17, 2003
sunnudagur, mars 16, 2003
Síðustu klukkustundir algjörs frelsis eru nú að líða. Eftir c.a. tvo tíma verða mamma og pabbi komin heim. Ég er ekki búin að rústa pleisinu eins og ég lofaði, og verð því víst að ganga á bak orða minni. Kvíðið samt engu, ég gerði nokkuð sem á eftir að bögga mömmu alveg óendanlega hehehe ég lagði bílnum hennar og pabba í vitlaust stæði hahahahaHAHAHA I´m evil!!!!
Annars er helgin bara búin að vera tiltölulega róleg, nema kannski föstudagur og laugardagsnótt, þá var sko setið að sumbli og sungið fram undir morgun, massa-gaman!!! Og gærkvöldið var nú líka mjög skemmtilegt með þeim Þórunni og Eyrúnu
Annars keypti ég mér sundbol fyrir helgi, svo það er skylda að hringja í mig ef þú ætlar í sund :-)
Annars er helgin bara búin að vera tiltölulega róleg, nema kannski föstudagur og laugardagsnótt, þá var sko setið að sumbli og sungið fram undir morgun, massa-gaman!!! Og gærkvöldið var nú líka mjög skemmtilegt með þeim Þórunni og Eyrúnu
Annars keypti ég mér sundbol fyrir helgi, svo það er skylda að hringja í mig ef þú ætlar í sund :-)
laugardagur, mars 15, 2003
fimmtudagur, mars 13, 2003
þriðjudagur, mars 11, 2003
mánudagur, mars 10, 2003
sunnudagur, mars 09, 2003
föstudagur, mars 07, 2003
Síðastliðinn laugardag tók ég mig til og bakaði köku. Það væri svosem ekki í frásögur færandi nema fyrir það að baksturinn mistókst herfilega.
Þetta byrjaði allt með sakleysislegri hugdettu: 'ohh, ég er svo svöng!!! Það er ekkert til að borða... afhverju baka ég ekki svona eins og eina marmaraköku?'.
Jú jú þetta var náttúrulega góð hugmynd svo ég óð inní skáp, fann uppskriftabókina mína og marmaraköku uppskriftina, recrute-aði systur mína sem aðstoðarmann, sendi mömmu út í búð að kaupa hveiti og egg og hófst svo handa við baksturinn.
15 mínútum síðar var degið tilbúið, ofninn á fullu blasti og tónlistin líka. Þá var ekkert eftir nema smyrja eins og eitt stykki kökuform, eða það hélt ég. Mér til töluverðar skelfingar uppgötvaði nefninlega skyndilega hina raunverulegu ástæðu þess að ég hætti að baka marmarakökur. Við eigum ekkert kökuform sem passar.
Hvað var nú til ráða? Ekki var ég tilbúin til að henda deiginu, og kakan hefði brunnið til ösku ef ég hefði reynta að klína henni í alltof stórt form (það eina sem var til). Að sjálfsögðu dó ég ekki ráðalaus frekar en fyrri daginn, 'ég stækka bara uppskriftina!'. Og það gerði ég, in fact þá þrefaldaði ég hana, eða öllu heldur bakaði tvöfalda í viðbót. Nokkru síðar var deig númer tvö tilbúið, töluvert blautara en deig númer 1, en það skipti ekki máli.
Jæja, öllu heila klabbinu var svo skipt í þrjá hluta, bætt kakói í einn þeirra og svo sett lagskipt í kökuformið (sem að sjálfsögðu var vel smurt, maður klikkar nefninlega ekki á því oftar en einu sinni).
Það var samt ekki fyrr en ég var að setja þriðja og síðasta lagið í formið sem hinn skelfilegi sannleikur rann upp fyrir mér. Það var alltof mikið deig!!!. Deigið slétt fyllti formið, and that is not a Good Thing þar sem uppskriftin inniheldur m.a. töluvert af lyftidufti...
Þegar hér var komið í sögu var ég orðin töluvert pirruð á þessu veseni, svo ég henti bara afganginum af deiginu í ruslið, skellti þessu inn í ofn, stillti ofnklukku og ákvað að spá ekki meira í þessu næsta klukkutímann eða svo (sem er einmitt sá tími sem kakan á að vera í ofninum).
Klukkutíma síðar hringir ofnklukkan, Eva er komin í heimsókn til að bragða á kökunni (og náttúrulega til að hitta mig :-) híhí). Ég kíki inn í ofn, kakan er búin að lyfta sér töluvert hátt uppúr mótinu, ég prufa að stinga í hana með prjóni en hún er ekki tilbúin.
Nokkru síðar opna ég ofninn aftur til að tjékka á kökunni, en á móti mér kemur brunastækja. Kakan er búin að lyfta sér alla leið upp í topp ofnsins og er orðinn alveg skaðbrennd efst, en ennþá óbökuð inní. Ég færi kökuna neðst í ofninn (en hún var neðarlega to begin with) og bíð áfram.
Nú líður og bíður og loksins er kakan tilbúin, ég tek hana út úr ofninum og hvolfi henni á disk. Nema hvað, kakan var bara hreinlega ekki tilbúin, því að þegar ég hvolfi kökunni dettur skaðbrenndi parturinn bara af, og undan honum rennur, án þess að ég fái neitt við ráðið, heill hellingur af kökudeigsleðju útum allt!!!
Þetta var viðbjóðslegt!! Kakan gjörónýt og fljótandi deig útum allt í eldhúsinu, brunafnykinn lagði um alla íbúð og ég var ennþá alveg glorhungruð!!!
Endaði á því að fara á subway með Evu og kakan lenti í ruslinu. Tók samt myndir af henni (kökunni sko, ekki Evu), hver veit nema ég skelli þeim hingað inn við tækifæri???
Þetta byrjaði allt með sakleysislegri hugdettu: 'ohh, ég er svo svöng!!! Það er ekkert til að borða... afhverju baka ég ekki svona eins og eina marmaraköku?'.
Jú jú þetta var náttúrulega góð hugmynd svo ég óð inní skáp, fann uppskriftabókina mína og marmaraköku uppskriftina, recrute-aði systur mína sem aðstoðarmann, sendi mömmu út í búð að kaupa hveiti og egg og hófst svo handa við baksturinn.
15 mínútum síðar var degið tilbúið, ofninn á fullu blasti og tónlistin líka. Þá var ekkert eftir nema smyrja eins og eitt stykki kökuform, eða það hélt ég. Mér til töluverðar skelfingar uppgötvaði nefninlega skyndilega hina raunverulegu ástæðu þess að ég hætti að baka marmarakökur. Við eigum ekkert kökuform sem passar.
Hvað var nú til ráða? Ekki var ég tilbúin til að henda deiginu, og kakan hefði brunnið til ösku ef ég hefði reynta að klína henni í alltof stórt form (það eina sem var til). Að sjálfsögðu dó ég ekki ráðalaus frekar en fyrri daginn, 'ég stækka bara uppskriftina!'. Og það gerði ég, in fact þá þrefaldaði ég hana, eða öllu heldur bakaði tvöfalda í viðbót. Nokkru síðar var deig númer tvö tilbúið, töluvert blautara en deig númer 1, en það skipti ekki máli.
Jæja, öllu heila klabbinu var svo skipt í þrjá hluta, bætt kakói í einn þeirra og svo sett lagskipt í kökuformið (sem að sjálfsögðu var vel smurt, maður klikkar nefninlega ekki á því oftar en einu sinni).
Það var samt ekki fyrr en ég var að setja þriðja og síðasta lagið í formið sem hinn skelfilegi sannleikur rann upp fyrir mér. Það var alltof mikið deig!!!. Deigið slétt fyllti formið, and that is not a Good Thing þar sem uppskriftin inniheldur m.a. töluvert af lyftidufti...
Þegar hér var komið í sögu var ég orðin töluvert pirruð á þessu veseni, svo ég henti bara afganginum af deiginu í ruslið, skellti þessu inn í ofn, stillti ofnklukku og ákvað að spá ekki meira í þessu næsta klukkutímann eða svo (sem er einmitt sá tími sem kakan á að vera í ofninum).
Klukkutíma síðar hringir ofnklukkan, Eva er komin í heimsókn til að bragða á kökunni (og náttúrulega til að hitta mig :-) híhí). Ég kíki inn í ofn, kakan er búin að lyfta sér töluvert hátt uppúr mótinu, ég prufa að stinga í hana með prjóni en hún er ekki tilbúin.
Nokkru síðar opna ég ofninn aftur til að tjékka á kökunni, en á móti mér kemur brunastækja. Kakan er búin að lyfta sér alla leið upp í topp ofnsins og er orðinn alveg skaðbrennd efst, en ennþá óbökuð inní. Ég færi kökuna neðst í ofninn (en hún var neðarlega to begin with) og bíð áfram.
Nú líður og bíður og loksins er kakan tilbúin, ég tek hana út úr ofninum og hvolfi henni á disk. Nema hvað, kakan var bara hreinlega ekki tilbúin, því að þegar ég hvolfi kökunni dettur skaðbrenndi parturinn bara af, og undan honum rennur, án þess að ég fái neitt við ráðið, heill hellingur af kökudeigsleðju útum allt!!!
Þetta var viðbjóðslegt!! Kakan gjörónýt og fljótandi deig útum allt í eldhúsinu, brunafnykinn lagði um alla íbúð og ég var ennþá alveg glorhungruð!!!
Endaði á því að fara á subway með Evu og kakan lenti í ruslinu. Tók samt myndir af henni (kökunni sko, ekki Evu), hver veit nema ég skelli þeim hingað inn við tækifæri???
fimmtudagur, mars 06, 2003
miðvikudagur, mars 05, 2003
þriðjudagur, mars 04, 2003
Loggaði mig inná MSN áðan. 17 nýjir tölvupóstar. SAUTJÁN. Síðan klukkan 3 í GÆR! Og þetta var allt (nema 1) SPAM frá "vinum" mínum (and I use the term lightly...) . Næsti maður sem sendir mér leiðinlegan ruslpóst á ekki von á góðu!!!
Ekki misskilja mig, það má alveg senda mér brandara og sniðugt stöff eða bara pælingar um hvað það er leiðinlegt í tölvunarfræðitímanum sem fólk er í. En ef þetta er eitthvað fjölda framleitt "sendu þetta til milljón manns or else" þá skaltu bara gleyma því!
Ekki það að ég sé neitt reið eða OFURpirruð, en kommon sautján stykki is just to much!!!
Ekki misskilja mig, það má alveg senda mér brandara og sniðugt stöff eða bara pælingar um hvað það er leiðinlegt í tölvunarfræðitímanum sem fólk er í. En ef þetta er eitthvað fjölda framleitt "sendu þetta til milljón manns or else" þá skaltu bara gleyma því!
Ekki það að ég sé neitt reið eða OFURpirruð, en kommon sautján stykki is just to much!!!
mánudagur, mars 03, 2003
Gerast áskrifandi að:
Færslur (Atom)